1.0 Pengenalan
Memetik penulisan dalam satu artikel iaitu
“ Saban
hari ada sahaja ceritera kurang enak yang didengari mengenai salah laku remaja.
Seolah-olah menunjukkan permasalahan tersebut bagai tiada berpenghujung. Buang
anak, lari dari rumah, penagihan dadah, seks bebas, seks songsang, derhaka
kepada ibu bapa, gangsterisme dan ponteng sekolah sering menjadi tajuk-tajuk
dalam laporan media. Walaupun sering diperkatakan, isu gejala social masih juga
tidak berkesudahan. Segala usaha yang diambil seolah-olah mencurah air ke daun
keladi apabila isu ini dilihat semakin meruncing.
Sumber
: Artikel Utusan Malaysia Online, bertarikh 3/42012
Dalam pada itu, terdapat kes yang merekodkan murid tahun
satu cederah parah ditikam di sekolahnya. Dia turut dipukul dengan kayu dan
dibaling dengan batu oleh sekumpulan murid lelaki, dipercayai rakan sekolahnya
kerana enggan memberikan mereka wang RM10 ( Utusan Malaysia, 2000 ). Kebejatan
gejala sosial dalam kalangan anak muda sudah menjadi satu isu dalam masyarakat
bahawa anak-anak muda merupakan golongan yang sering terlibat dalam gejala
sosial. . Apa yang pasti gejala sosial dikatakan sering berlaku dalam kalangan
anak-anak muda kerana mereka beralih daripada zaman kanak-kanak ke alam dewasa.
Keadaan ini mempengaruhi kehidupan seharian mereka di rumah dan hal ini akan
terbawa-bawa ke sekolah.
Gejala merupakan tanda, alamat, petanda akan berlaku
sesuatu. Manakala sosial merupakan perkara yang berkaitan dengan masyarakat. Umumnya,
sosial ialah interaksi. Dalam situasi kemasyarakatan, aktiviti sosial antara
masyarakat merupakan satu perkara yang positif namun begitu gejala sosial
merupakan satu wabak yang perlu ditanggani daripada awal pembangunan anak-anak.
Gejala sosial dibahagikan kepada beberapa aspek iaitu devian ( sikap melampaui
batas ), delikuensi ( tingkah laku yang bertentangan dengan norma masyarakat ).
2.0 Gejala Sosial Dalam Kalangan Pelajar Sekolah
Menurut pakar perkembangan kanak-kanak Bronfenbrenner,
menjelaskan dalam teori perkembangan kanak-kanak bahawa perkembangan
kanak-kanak dipengaruhi oleh persekitaran. Dalam teori ekologi yang
diperkenalkan oleh Bronfenbrenner, persekitatan rumah merupakan persekitaran
yang paling dekat dengan anak di mana ia
mengandungi nilai-nilai, pengawalan, tradisi yang memainkan peranan penting
sebagi agen pembangunan dalam pembangunan kanak-kanak ( Zahyah Hanafi, 2008 ).
Mumtaj Hassan dari Fakulti Pengurusan Awam dan
Undang-Undang , UUM dalam artikel bertajuk Kanak-Kanak dan Jenayah : Pendekatan
Akta Kanak-Kanak 2001 menyatakan bahawa sebenarnya banyak faktor yang
mempengaruhi seseorang kanak-kanak itu untuk melakukan kesalahan yang bersifat
jenayah. Antaranya termasuklah faktor kurangnya pendidikan agama, longgarnya
institusi kekeluargaan, pengaruh negatif rakan sebaya, kesan persekitaran yang
tidak sihat, naluri ingin mencuba, pengaruh media massa dan sebagainya. Dalam
pada itu, Mohd Reduan Aslie ( 2009 ) menjelaskan dalam ilmu kriminologi
kecenderungan seseorang melakukan kesalahan bermula daripada zaman kanak-kanak.
Apa yang dapat dikesan disini ialah, gejala sosial yang berlaku berleluasa pada
masa kini dilihat tiada penghujungnya. Menurut kajian yang dijalankan oleh
Bahagian Perancangan dan Penyelidikan , Kementerian Pendidikan kadar jenayah
dalam kalangan pelajar meningkat secara drastik malah budaya gengsterisme
berada di tahap yang membimbangkan ( Abdullah Sani Yahaya, 2005 ). Berikut
merupakan fakta berkaitan gengsterisme yang berlaku di sekolah-sekolah seluruh
negara :
Negeri
|
Bilangan Sekolah
|
Selangor
|
77
buah
|
Perak
|
60
buah
|
Pulau
Pinang
|
49
buah
|
Wilayah
Persekutuan Kuala Lumpur, Kelantan & Sabah.
|
37
buah
|
Pahang
|
35
buah
|
Kedah
|
32
buah
|
Negeri
Sembilan
|
14
buah
|
Melaka
|
10
buah
|
Terengganu
|
8
buah
|
Perlis
& Sarawak
|
6
buah
|
Jumlah
|
328
buah
|
Dipetik
daripada Abdullah Sani Yahaya, 2005 : Mengurus Disiplin Pelajar.
Jadual 1 : Statistik menunjukkan bilangan sekolah di
seluruh Malaysia yang berisiko tinggi dan terdedah kepada kegiatan
gengsterisme.
Berdasarkan statistik yang dinyatakan, secara jelas
menunjukkan bahawa kegiatan gengsterisme yang sering berlaku di Kuala Lumpur,
Hong Kong, negara Colombia, Mexico sebaliknya ia berlaku di sekolah-sekolah di
seluruh Malaysia. Keadaan ini menjelaskan bahawa walaupun sekolah menjadi pusat
kegiatan akademik bagi remaja namun mereka masih terdedah dengan gejala negatif
seperti gengsterisme. Sekolah yang
diharapkan sebagai tempat yang kondusif untuk belejar akan menjadi sebaliknya.
Selain itu, kegiatan buli yang popular di sekolah ialah
sewaktu minggu suai kenal. Che Surahaya Che Wil, 2006 dalam Juvana menyatakan
bahawa terdapat unsur-unsur buli sewaktu minggu suai kenal. Namun, kegiatan ini
dianggap biasa kerana hukuman yang dikenakan kepada pelajar baharu adalah
ringan sahaja. Terdapat beberapa kes dari awal tahun 2006 hingga 2010 yanng
menunjukkan mangsa buli koma, lumpuh malah ada yang menyebabkan kematian.
Contoh mangsa buli ialah adik Mohd Afiq Qusyairi, 13 tahun dari SMA Almaidah
Addiriah, Padang Tengku, Lipis, Pahang yang lumpuh kerana dipukul oleh empat
belas pelajar. Malah, terdapat beberapa kes yang dicatatkan setiap tahun.
Kes gengsterisme dan buli merupakan antara salah satu di
antara pelbagai masalah sosial yang berlaku dalam kalangan remaja. Terdapat
pelbagai lagi isu sosial yang berlaku dalam kalangan remaja. Persoalan kini
ialah adakah tugas guru yang semakin membebankan dan autoriti kepada murid yang
terhad menyebabkan gejala sosial ini tidak dapat dibendung. Malah, ada pihak
yang menunding jari kepada profesion perguruan yang dikatakan tidak menyeluruh
dalam melahirkan anak murid yang berkualiti. Apa yang penting, profesion
perguruan sebenarnya telah mempunyai garis panduan kepada guru untuk membentuk
budaya kerja yang lebih cemerlang dan melahirkan klien ( murid-murid ) yang
seimbang seperti yang telah digariskan oleh Falsafah Pendidikan Negara. Malah,
profesion ini juga mempunyai Falsafah Guru sendiri dalam membentuk klien yakni
anak murid yang berkualiti.
3.0
Peranan Profesionalisme Guru Membendung Gejala Sosial Remaja
Menurut Abd Rahim Abd Rashid ( 2001 ), masalah keruntuhan
moral di kalangan generasi muda dewasa ini amat membimbangkan dan mencabar
peranan sistem pendidikan dalam melaksanakan tanggungjawab sosial dan moral
kepada masyarakat. Tambah beliau lagi tanpa mempunyai wawasan moral yang kuat,
sekolah dan sistem pendidikan di negara ini tidak mungkin dapat melaksanakan
wawasan dan misi perjuangan ke arah membentuk golongan muda yang berhemah dan
bermoral. Perkara ini jelas menunjukkan
bahawa, dalam cabaran globalisasi kini, guru berperanan penting dalam membentuk
dan mengukuhkan jati diri di anak murid di sekolah.
Richard Layard ( 2009 ), menyatakan bahawa pada masa kini
bagi perkembangan yang baik, anak-anak memerlukan aspek berikut iaitu keluarga
bahagia, gaya hidup positif, nilai-nilai baik, persekitaran sekolah yang baik,
kesihatan mental yang baik dan wang yang mencukupi untuk hidup dalam kalangan
rakan-rakan mereka tanpa rasa malu. Walaubagaimanapun, untuk memberikan kesemua
di atas adalah suatu cabaran masyarakat terhadap anak-anak kini.Namun begitu
gejala sosial yang berlaku dalam kalangan remaja menjadi persoalan kepada
masyakat kini, banyak pihak yang menunding jari kepada sistem pendidikan negara
disebabkan oleh masalah ini. Akibatnya, terdapat pihak yang merasakan sistem
pendidikan negara mempunyai kelemahan dalam melahirkan generasi yang
berkualiti. Memetik ulasan dari artikel yang sama iaitu
"Sikap guru yang lebih menumpukan perhatian kepada
pelajar cemerlang juga tidak sepatutnya berlaku kerana ia akan membuatkan
pelajar yang lemah semakin rasa tersisih. Sepatutnya perhatian harus diberikan
kepada pelajar yang lemah dan bermasalah kerana guru adalah pengganti ibu bapa
di sekolah”.
Sumber
: Artikel Utusan Malaysia Online, bertarikh 3/42012
Hal ini jelas
menunjukkan bahawa terdapat segelintir pihak yang merasakan sistem pendidikan
negara tidak lagi mampu mengembangkan potensi pelajar seperti mana yang
diharapkan oleh Falsafah Pendidikan Negara. Hal ini kerana, berikutan era
globalisasi kini, pelbagai implikasi positif berlaku terhadap institusi
pendidikan negara. Seiring itu, kesan negatif juga berlaku seiring pembangunan
yang dikecapi. Menurut Nik Azis Nik Pa & Noraini Idris ( 2008 ), cabaran
kritikal yang dihadapai oleh institusi pendidikan negara ialah untuk
meningkatkan kualiti institusi pendidikan secara menyeluruh bagi mengekalkan
keyakinan rakyat pada tahap yang lebih tinggi terhadap kecermelangan institusi
tersebut. Kualiti pendidikan yang ditawarkan dan status institusi pendidikan
tidak dapat disembunyikan daripada pengetahuan umum kerana ada pihak yang
membuat perbandingan dan penarafan institusi pendidikan secara gobal dan
menyebarkan maklumat tersebut dengan meluas. Ahli pendidik mendapati bahawa,
murid yang berkebolehan untuk membuat pilihan sendiri akan menjadi anggota
masyarakat yang lebih produktif. Manakala Durkheim, Facouner dan Schnurer dalam
Nik Azis Nik Pa& Noraini Idris ( 2008 ), perkembangan moral yang menjadi fokus
pendidikan moral bergantung kepada pengalaman hidup yang bermakna, sama seperti
perkembangan kognitif atau fizikal. Ahli pendidik moral mendapati bahawa
perkembangan moral adalah satu aspek penting bagi perkembangan hidup manusia dan
perkembangan tersebut bergantung kepada wawasan individu dan interaksi sosial.
Shaffer dalam Nik Azis Nik Pa & Noraini Idris (
2008 ), menegaskan bahawa kanak-kanak yang terdedah
kepada pelbagai jenis pengalaman pembelajaran dalam konteks keluarga dan
komuniti akan mempunyai peluang untuk membezakan perkara baik daripada perkara
buruk pada tahap yang abstrak dan kompleks secara progresif. Nik Azis Nik Pa
& Noraini Idris ( 2008 ), menjelaskan
dalam negara kita matlamat keseluruhan program Pendidikan Moral adalah untuk
melahirkan individu yang memahami, menerima dan mempraktikkan peranan mereka
sebagai warganegara yang bertanggungjawab selaras dengan nilai murni masyarakat
Malaysia.
Sehubungan
itu, Kementerian Pelajaran Malaysia, Kementerian Pengajian Tinggi mengariskan
beberapa cabaran yang perlu dimatapkan antaranya ialah melahirkan sumber
manusia yang berkualiti. Guru yang terlatih dan mempunyai ciri-ciri yang
dikehendaki akan dapat melahirkan budaya pendidikan yang berkualiti.Menurut
Syed Ismail Bin Syed Mustafa & Ahmad Subki Bin Miskon ( 2012 ), para guru
perlu sedar bahawa mereka sebenarnya memikul satu akauntabiliti yang besar.
Tanggungjawab guru pada masa kini, bukan sahaja untuk mengajar mengikut sukatan
yang ditetapkan, tetapi guru perlu mendidik dan peka dengan perubahan-perubahan
yang melanda dalam dunia pendidikan masa kini. Sehubungan itu, sebagai seorang
guru yakni penjawat awam kementerian telah mengeluarkan arahan perkhidmatan (
1974 ) menghendaki seseorang pegawai awam sentiasa bersikap adil dan saksama
terhadap orang ramai dan memberi mereka layanan yang teratur dan memuaskan.
Dalam satu etika profesion perguruan, antaranya ialah guru mempunyai
akuntabiliti kepada murid. Dalam hal ini, akuntabiliti telah mengariskan
panduan kepada guru bahawa setiap guru perlu lebih mengutamakan kebajikan dan
keselamatan murid daripada hal-hal lain. Mengulas lanjut kenyataan Syed Ismail
Bin Syed Mustafa & Ahmad Subki Bin Miskon ( 2012 ) berkaitan akuntabiliti
guru untuk melahirkan murid yang seimbang selaras dengan kehendak FPN, guru
perlu bersikap adil terhadap setiap orang murid tanpa mengira fakor jasmani,
mental, emosi, politik, eknomi, social, keturunan atau agama.
Beck (
1990 ) mebincangkan peranan penting sekolah termasuklah memupuk nilai-nilai yang
baik untuk mencorak perkembangan sosial, moral, kerohanian dan perkembangan
personal pelajar. Keadaan ini sejajar dengan matlamat pendidikan iaitu untuk
melahirkan kehidupan dan pengamalan nilai-nilai yang sihat dalam diri pelajar.
Mengikut Beck, banyak faktor yang masih lagi membelenggu nilai-nilai di sekolah
seperti bias terhadap agama, kaum, etnik, seks dan juga gender. Reformasi perlu
berlaku dalam pendidikan dan di sekolah bagi mencorakkan perubahan hala tuju
masyarakat yang lebih baik.
Mengulas
hal ini, cabaran guru pada masa kini ialah untuk mengenepikan unsur-unsur
perbezaan murid dan memberikan yang terbaik untuk melahirkan generasi yang
mempunyai jati diri untuk mengekang masalah sosial yang berlaku dalam kalangan
remaja. Hal ini kerana, guru yang memberikan layanan yang berbeza-beza akan
menyebabkan anak murid rasa tersisih. Perasaan ini akan mewujudkan jurang
antara pelajar yang diberikan sering diberikan perhatian dengan pelajar yang
tidak mendapat hak yang sepatutnya. Syed Ismail Bin Syed Mustafa & Ahmad
Subki Bin Miskon ( 2012 ) menyatakan kajian keciciran telah menunjukkan bahawa
keluarga yang miskin merupakan keluarga yang kurang moden dan rendah pula
motivasi pendidikannya. Dalam hubungan ini, jika mereka tidak diberi layanan yang
sama rata, maka sudah tentulah pendapaian mereka akan terjejas. Motivasi murid
yang rendah akan menjejaskan dorongan murid-murid untuk belajar dengan tekun.
Ini akan menyebabkan pencapaian persekolahan juga terjejas.
Apa yang
lebih membimbangkan ialah, murid-murid yang mengambil jalan mudah dengan
menjauhkan diri daripada sekolah dengan ponteng sekolah. Gejala ponteng
menyumbang kepada peningkatan gejala sosial dalam kalangan anak muda. Ponteng
sekolah membawa maksud kegiatan menjauhkan diri daripada sekolah tanpa keizinan
guru atau ibu bapa. Punca ponteng sekolah dalam kalangan pelajar ialah malas,
sengaja tidak mahu datang sekolah, guru berleter, peras ugut, kemiskinan rumah
tangga, tidak siap kerja yang diberikan guru, disiplin yang ketat di sekolah
dan lain-lain lagi ( Abdullah Sani Yahaya, 2005 ).
Sehubungan
itu, guru perlu menjalankan pendekatan ‘kepedulian guru’ apabila berhadapan
dengan masalah murid. Hal ini kerana,
tugas utama guru ialah untuk mendidik anak murid. Pendekatan kepedulian guru
sangat penting dalam mendapatkan kepercayaan anak murid dan mendekatkan
perhubungan antara guru dan murid. Kepedulian merupakan kesanggupan seseorang
untuk bekorban demi orang lain. Kepedulian didefinisikan sebagai mengambil
berat terhadap orang lain. Dalam konteks guru, setiap guru perlu mempunyai
sifat kepedulian untuk menghadapi murid dalam kelas. Hal ini kerana, murid akan
merasakan bahawa guru sentiasa dekat dan menjaga hati guru yang peduli terhadap
masalah mereka. Dengan ini, hubungan yang kondusif dalam kelas akan mewujudkan
interaksi dua hala antara guru dan murid. Malah, suasana yang kondusif ini akan
dapat membantu guru mencapai objektif pembelajaran dan pengajaran dalam kelas.
Noddings dalam Syed Ismail Bin Syed Mustafa & Ahmad Subki Bin Miskon ( 2012
) menjelaskan pendidikan merupakan medium perantaraan untuk mengembangkan
perasaan kasih sayang dalam masyarakat. Melalui pendidikan, beliau menjelaskan
bahawa perjumpaan dirancang atau tidak dirancang menggalakkan perkembangan
melalui penimbaan ilmu pengetahuan, kemahiran, pemahaman dan penghargaan. Jelas
Noddings, sekolah yang merupakan tempat utama untuk menimba ilmu pengetahuan.
Melalui ilmu pengetahuan, murid dapat membentuk tingkah laku melalui disiplin
dan matlamat diri yang jelas.
Seterusnya, sikap kepedulian guru ini, akan membantu guru untuk menjalankan
akauntabiliti terhadap murid dengan adil dan saksama.
Sehubungan
itu, guru berperanan sebagai agen perubahan. Peranan guru di sekolah ialah
untuk membawa perubahan dalam masyarakat. Sebagai agen perubahan, guru perlu
membawa ilmu pengetahuan dan menyampaikan kepada masyarakat. Melalui ini, sudah
menjadi tanggungjawab para guru untuk memberikan pelbagai pengetahuan yang
dapat digunakan oleh masyarakat dalam kehidupan seharian mereka. Oleh itu, guru
perlu mempunyai kecemerlangan hidup untuk menjadi agen perubahan. Omar Mohd
Hashim ( 1999 ), menjelaskan perasaan puas hati untuk kekal berada pada tahap
yang rendah dan mediacore akan membawa natijah yang buruk. Maka, dalam dunia
yang kuat bersaing, tidak ada cara dan matlamat lain, melainkan mengarah dan
mengejar ke tahap kecemerlangan dalam semua bidang, kerja dan tugas. Peranan
guru sangat besar sebagai agen perubahan sosial. Warga pendidik mempunyai
tanggunghawab dan tugas besar untuk melayan jangkaan masyarakat dunia. Sebagai
guru yang berada di alam pendidikan, perlu mempunyai sensitiviti terhadap
perubahan baik mahupun buruk kerana dunia sudah menjadi kecil. Selain itu, Omar
Mohd Hashim ( 1999 ) menjelaskan, persiapan rapi dan bersungguh-sungguh perlu
untuk mencapai kecemerlangan. Melalui kecemerlangan diri, guru dapat membentuk
insan sekeliling yakni murid-murid. Malah, perlu ada visi jauh dan guru perlu
bersifat pragmatik, rajin berusaha, serba boleh, berilmu, rajin, berdisiplin
dan teratur. Tambahan itu, guru perlu mempunyai hubungan meluas dan baik,
mempunyai kemahiran komunikasi. Melalui usaha berterusan para pendidik bagi
meningkatkan kecermelangan profesionalisme, sistem pendidikan akan dapat
melahirkan warganegara yang berdisplin, tekun, berusaha dan mempunyai generasi
seimbang. Malah, dengan ini rakyat Malaysia akan dapat menghadapi cabaran dalam
kehidupan dengan menyusaikan diri dengan perubahan terutamanya cabaran
globalisasi masa kini. Menyoroti usaha ini, tugas para guru sebaga agen
perubahan dapat dilihat dalam pembentukan disiplin murid. Melalui sekolah dan
bilik darjah guru dapat membawa perubahan besar kepada disiplin murid melalui
dua aspek tersebut. Para guru perlu menunjukkan contoh teladan ( kepimpinan
melalui teladan ), malah guru perlu memerhatikan tingkah laku pelajar seperti
minat, sikap, pergerakan secara keseluruhan untuk membentuk disiplin yang baik
dalam diri mereka. Aspek penilaian di sekolah seperti ujian, peperiksaan dan
pencapaian murid dalam kelas menunjukkan keberkesanan pengajaran guru. Namun
begitu, guru perlu sentiasa berfikiran positif dan mencari jalan untuk membantu
pelajar lemah dengan tidak mengabaikan mereka. Malah, guru tidak perlu terlalu
menekankan aspek exam-oriented dalam
kelas. Apa yang penting, penyampaian dan arahan guru perlu jelas. Murid-murid
perlu tahu bahawa guru telah melakukan perkara terbaik dalam mengajar mereka,
maka murid-murid perlu membantu diri sendiri dengan belajar bersungguh-sungguh
untuk mencapai kecemerlangan diri. Jelas, tugas guru sebagai agen perubahan
menuntut budaya kerja yang kuat dalam kalangan guru untuk mencapai matlamat
membentuk budaya kondusif dalam diri pelajar.
Di samping itu, tidak dapat dinafikan lagi bahawa, guru
berperanan besar dalam membentuk dan mencorak tingkah laku murid. Malah kajian
oleh Universiti Chicago ( Czikszentmihalyi, 1987 ) dalam Abdullah Sani Yahaya,
mendapati bahawa purata masa yang dikongsi oleh remaja dengan ibu bapa yang
bekerja hanya 12 jam seminggu. Ibu bapa kekurangan masa bagi mengasuh, mendidik
dan membimbing anak mereka. Masa anak-anak banyak dihabiskan diluar rumah
terutamanya sekolah. Prof Madya Dr Abd Rahim Abd Rashid ( 2001 ) menghuraikan
peranan guru dalam mencorak perkembangan nilai dalam pembangunan sekolah cukup
luas. Guru yang datang dari pelbagai latar belakang sentiasa mempengaruhi
pemikiran pelajar dari masa ke masa. Malah, pengaruh ini dikatakan tiada
sempadan. Tambah beliau lagi, guru-guru yang berpengaruh dan berkesan menjadi role-model kepada pelajar. Nilai-nilai
tersebut disebarkan melalui aspirasi dan idealisme guru dalam pelbagai perkara.
Sebagai agen sosial, sekolah menjadi tempat guru menyampaikan ilmu dan
membentuk tingkah laku murid. Malah, sekolah berperanan sebagai penyampai
kebudayaan dan melahirkan nilai-nilai budaya. Di sekolah, nilai merupakan unsur
budaya yang penting dalam mencorakkan kebudayaan murid bagi perkembangan moral,
akhlak, tingkah laku, hubungan sosial, tindakan dan peranan murid. Teori
sosialisasi memberi penekanan kepada nilai-nilai sosial dan moral yang perlu
dititikberatkan bagi membentuk individu yang dapat mempertahankan cara hidup
berhemah, bersopan dan berakhlak mulia. Oleh itu, guru berperanan untuk menjadi
agen sosial kepada murid dengan menerapkan nilai-nilai agama, baik dan bermoral
dalam diri pelajar. Melalui pengajaran merentasi kurikulum, guru dapat
menyampaikan nilai murni dan agama bagi menguatkan perkembangan akhlak dan
moral individu bagi menghadapi cabaran masa kini.
Selain itu, dalam menjadi agen sosial pendidik perlu
berfikiran positif sebagai mekanisme sosial bagi menanamkan nilai-nilai moral,
akhlak, kerohanian dan tingkah laku yang baik serta mendidik golongan muda
supaya mereka dapat mempertahankan nilai-nilai yang mendorong kemajuan dan
kesejahteraan hidup. Satu istilah penting dalam tugas guru sebagai agen
sosialisasi ialah sebagai salah satu pembentuk jati diri murid. Jati diri
bermaksud membentuk dan membina diri setiap individu ke arah positif. Antara
tujuan pembinaan jati diri ialah membentuk ketrampilan diri dari segi
pemikiran, pergerakan, berpakaian, berbahasa, cara memberi maklum balas dan
tindakan balas secara positif serta mempunyai sifat murni dalam pergaulan seharian
( Ahmad Marzuki Ismail, 2006 ). Dalam pada itu, jati diri membolehkan individu
menerima dan menangani segala perubahan dan perkembangan semasa dengan sebaik
mungkin. Di samping itu, antara peranan utama guru ialah mendidika murid supaya
rajin membaca dalam kehidupan seharian mereka. Walaupun hal ini dilihat remeh,
namun guru perlu menjadi agen sosial dalam memangkinkan budaya membaca dalam
diri pelajar. Di sekolah, program seperti Nilam, sudut bacaan, kempen membaca
merupakan tanggungjawab sosial guru secara tidak langsung dalam memupuk budaya
membaca. Peranan membaca penting dalam pembentukan jati diri. Pembacaan dalam
kalangan pelajar dilihat masih berada pada tahap rendah. Pembacaan dapat
membantu generasi muda untuk berkembang dari aspek intelek, rohani dan emosi.
Melalui pembacaan, individu akan mendapat mesej secara berkesan, dapat dihayati
dan diamalkan. Pelajar perlu diberi pendedahan tentang kaedah membaca, masa dan
tempat yang sesuai untuk membaca. Maka, dengan cara ini akan dapat memastikan bahan
bacaan memberi sumbangan nilai dan moral kepada pembaca.
4.0 Penutup
Ulasan mengenai aspek penyumbang kebejatan gejala sosial dan
hubungkait dengan isu keguruan telah disenaraikan satu persatu. Malah, gejala
sosial yang berlaku juga telah diperjelaskan untuk mengatasi masalah ini.
Masalah gejala sosial ini dilihat mempunyai perkaitan dengan isu keguruan masa
kini.
Para pendidik perlu bersifat terbuka dalam mendidik
anak-anak muda di sekolah. Mereka perlu diberi peluang dan ruang untuk mengekspresikan
perkembangan diri. Misalnya, kegiatan-kegiatan yang dijalankan di sekolah perlu
lebih dimanfaat dengan kualiti masa berbanding kuantiti masa yang ada. Setiap
kegiatan yang dilakukan dalam sekolah perlu diterapkan dengan semangat
bersungguh-sungguh dan akur kepada peraturan dan keputusan sekolah. Dengan ini,
pelajar sekolah yang mematuhi peraturan dan menerima sesuatu dengan terbuka
dapat dibentuk dari banguku sekolah dan dapat dibawa ke luar sekolah.
Selaras dengan kehendak Falsafah Pendidikan Negara yang
mahu melahirkan generasi yang seimbang, para pelajar iaitu remaja seharusnya
meningkatkan kemampuan diri dengan nilai-nilai murni. Kesemua nilai ini dapat
diperoleh melalui pendidikan di sekolah. Ilmu pengetahuan dapat diperoleh dalam
kelas sewaktu proses pengajaran dan pembelajaran. Kemahiran dapat dikutip
melalui pengalaman menjalankan aktiviti luar kelas seperti unit beruniform,
kelab dan pertubuhan. Malah, bagi remaja yang berkemampuan kewujudan kelas
muzik, kelas tarian, kelas fardhu ain dan bermacam lagi aktiviti di luar
sekolah dapat diguna pakai untuk meningkatkan nilai tambah kepada diri.
Menurut Syed Ismail Bin
Syed Mustafa dan Ahmad Subki Bin Miskon, kejayaan cemerlang dalam bidang
akademik banyak bergantung kepada keupayaan murid dan guru menangani cabaran
yang ada dalam sistem pendidikan negara seperti globalisasi dalam pendidikan,
kemahiran menggunakan teknologi maklumat dengan sepatutnya, pendemokrasian
pendidikan dan sikap keterbukaan kepada kepelbagaian budaya. Walaupun pada masa
kini pembelajaran tidak perlu berorientasikan peperiksaan semata-mata, namun
remaja perlu merebut peluang meningkatkan ilmu dalam diri. Bersungguh-sungguh
dalam melakukan sesuatu dan nilai-nilai murni perlu diterapkan sejak kecil dan
diteruskan sehingga ke alam remaja. Melalui ini, pelajar yang mempunyai pedoman
dan jati diri kukuh dapat mengatasi masalah dan dapat mengharungi cabaran
gejala sosial dengan lebih bermanfaat kepada diri sendiri serta orang lain.
Sokongan kepada anak
murid daripada guru amat bermakna berikutan guru merupakan pembentuk tingkah
laku, pengurus pembelajaran, agen perubahan kepada mereka (Syed Ismail Bin Syed
Mustafa&Ahmad Subki Bin Miskon, 2010 ). Murid-murid yang melakukan
kesilapan seharusnya diberi peluang kerana kesilapan merupakan pengalaman dan
pedoman untuk mengajar mereka agar tidak mengulangi perkara yang sama.
Kesimpulanya, apa yang
pasti globalisasi yang dihadapai remaja masa kini dapat di atasi melalui
pedoman diri. Malah, jalan utama untuk menghadapi cabaran duniawi dalam diri
remaja kini ialah berbalik kepada nilai-nilai murni. Malah, peranan guru dalam
membentuk tingkah laku murid ke arah yang positif menuntut usaha berlipat ganda
daripada warga pendidik sendiri.
tk atas perkongsian ilmu.
ReplyDeletetk atas perkongsian ilmu.
ReplyDelete